- Hanna Michalska
nasza działalność szkoleniowa
Przez ostatnie lata bardzo skupiliśmy się na tym, by przekazać to, co wiadomo na temat traumy relacyjnej, ponieważ jest to ten rodzaj traumy, który jest najbardziej brzemienny w konsekwencje psychopatologiczne.
Bardzo wiele dla zrozumienia "toksyczności" tego rodzaju traumy wniosły seminaria, jakie zgodził się dla nas poprowadzić dr Enrico Constantini - jeden z pierwszych współpracowników Giovanni Liottiego - na temat destrukcyjnej agresywności międzyludzkiej. Przedstawił nam socjologiczne i psychologiczne wyjaśnienia jej genezy. Czas pokaże, czy ze względu na dynamikę motywacyjną sprawcy traumy relacyjnej wprowadzony zostanie pierwszy podział sytuacji potencjalnie traumatycznych.
Wiele mówiliśmy na naszych seminariach również o dynamice motywacyjnej u osoby znajdującej się w sytuacji potencjalnie traumatycznej i o mechanizmie traumatyzacji. Wiele dzisiaj mówi się o tym, że sytuacja potencjalnie traumatyczna zmienia się w traumatyczną dlatego, iż osoby, które musiały z taką sytuacją się zmierzyć pozostają później samotne i nie otrzymują należytego wsparcia.
Odwołując się do tego, co do zrozumienia optymalnego rozwoju i traumatycznego rozwoju wnosi teoria poliwagalna Porgersa oraz ewolucjonistyczna teoria motywacji Liottiego, mówiliśmy o tym, jakie sytuacje mogą być potencjalnie traumatyczne w różnych okresach rozwoju: od niemowlęctwa, przez okres przedszkolny, szkolny, dojrzewania aż po dorosłość.
Wiele też miejsca poświęciliśmy temu, jakie wskaźniki werbalne i niewerbalne komunikacji z dorosłym pacjentem już na pierwszej sesji terapeutycznej pozwalają terapeucie zrozumieć, że może mieć przed sobą osobę po traumie rozwojowej.