"Teoria poliwagalna poszerza nasze zrozumienie zachowań normalnych i atypowych, zdrowia psychicznego i zaburzeń psychicznych. Integrując perspektywę rozwojową, teoria poliwagalna ukazuje jak dojrzewanie autonomicznego systemu nerwowego buduje neuronową "platformę", na bazie której rozwijają się zachowania społeczne i rozwój ufnych relacji". Stephen Porges: Kongres "Przywiązanie a trauma" Rzym 2016 r.
W dniu 8 października w godzinach od 20.00 do 22.00 na takie seminarium zapraszamy uczestników naszych wcześniejszych seminariów, seminarium planowane jest jako cykliczne, będzie więc powtarzane.
Ponieważ zawsze warto pamiętać o korzeniach danej teorii - a teoria przywiązania jest dla nas "teorią bazą" i też ważną teorią po to, by zrozumieć ewolucjonistyczną teorię motywacji Liottiego - spróbujemy na tym seminarium prześledzić historię tworzenia przez Johna Bowlbiego teorii przywiązania.
Liotti zwykł był mówić o tym, że nawiązuje do takiej teorii przywiązania, jaką stworzył John Bowlby. John Bowlby zmarł w 1990 r. Jego ostatnią książką, opublikowaną w tym samym roku, była Biografia Charlsa Darwina (https://books.google.pl/books/about/Charles_Darwin.html?id=3-3aAAAAMAAJ&redir_esc=y). Pod koniec jego życia zainteresowanie stworzoną przez niego teorią zaczęło przygasać. Otwarcie dla grup pomocy humanitarnej z Zachodu sierocińców w Rumuni po upadku reżimu Ceaușescu, stało się impulsem dla ponownego zainteresowania się teorią przywiązania wielu badaczy z Zachodu. Dl ludzi o mocnych nerwach https://www.youtube.com/watch?v=SOS3jBy3bl4. Jak to się przełożyło na klinikę?
UWAGA!!!
Dostępna jest rejestracja tego seminarium. Koszt dostępu do rejestracji to 60 zł.
Link do formularza rejestracyjnego tutaj
23 PAŹDZIERNIKA PROF. CRAPARO PEWNIE BĘDZIE CHCIAŁ MÓWIĆ O TYM, CO JEDNAK ŁĄCZY PODEJŚCIE JANETA I FREUDA ODNOŚNIE DYSOCJACJI LUB TEŻ INACZEJ, ŻE NIEKTÓRE KONCEPCJE NIEKONIECZNIE SĄ WE WZAJEMNEJ SPRZECZNOŚCI, DLATEGO TEŻ BARDZO NAM ZALEŻY, BY WCZEŚNIEJ UCZESTNICY MIELI MOŻLIWOŚĆ ZAPOZNANIA SIĘ CHOĆ POBIEŻNEGO Z KONCEPCJAMI SAMEGO JANETA.
Pomimo tego, iż rozwój psychotraumatologii dopiero w ostatnich kilkunastu latach jest bardzo intensywny, historia psychotraumatologii jest dłuższa niż historia psychoanalizy. Z tego też powodu nasze seminarium rozpoczniemy od omówienia tego, co do zrozumienia realnych wydarzeń traumatycznych wniósł Pierre Janet (1859 - 1947, publikacje: L'automatisme psychologique {1889}, Etat mental des hysteriques {1893}, Nervoses et idees fixes {1898}, Les obsessions et la psychosthénie {1903}).
Omówimy następnie główne zarzuty, jakie kierował pod adresem psychoanalizy Freuda na Kongresie Medycyny, który odbył się w Londynie w 1913 r.
Omówimy to, jak John Bowlby starał się przywrócić psychoanalizie naukowe podstawy opierając tworzoną przez siebie teorię przywiązania ponownie na biologii, oprócz tego, iż nawiązywał do teorii ewolucji i etologii.
Pozostałą część seminarium poświęcimy zobrazowaniu tego, jak koncepcje Janeta stały się inspiracją dla takich współczesnych badaczy traumy jak Giovanni Liotti, Pat Ogden oraz tego, co do zrozumienia traumy wnosi teoria poliwagalna Porgersa, badania Bruca Perriego oraz rekonstrukcyjna terapia interpersonalna Lorny Smith Benjamin.
Na takie seminarium online zapraszamy już 23 października w godz. od 20.00 do 22.00. Zbliżamy się do maksimum grupy, zapisy dalej przyjmujemy - na listę rezerwową.
26 lipca na takie bezpłatne seminarium dla uczestników naszych wcześniejszych płatnych seminariów zapraszamy.
UWAGA, KOLEJNY TERMIN SEMINARIUM TO 6 SIERPNIA W GODZ. OD 20.00 DO 22.00
Cena seminarium - 150 zł.
Link do formularza rejestracyjnego tutaj
O teorii przywiązania Bowlbiego powiada się, że jest teorią "mostem", łączy bowiem to, co u człowieka wewnątrzpsychiczne, z jego zewnętrznym środowiskiem relacyjnym.
Znaczenie realnych doświadczeń dla zrównoważonego rozwoju, kiedy środowisko relacyjne jest optymalne lub w rozwoju dysfunkcyjnym lub wręcz traumatycznym prowadzącym do określonych obrazów klinicznych opisanych w DSM przestało być podważane.
Sama teoria przywiązania została z czasem zintegrowana tak przez psychoanalizę, jak i podejście poznawcze oraz systemowo - relacyjne.
Na kolejne bezpłatne tym razem seminarium zapraszamy już 26 października.
Uwaga seminarium zostało przeniesione na 23 lipca w godz. od 20.00 do 22.00
Link do formularza rejestracyjnego tutaj
Na seminarium można będzie wysłuchać rejestracji wystąpienia Giovanni Liottiego na temat znaczenia diagnozy różnicowej zaburzeń dysocjacyjnych. Konferencja "Trauma, dysocjacja a psychozy" odbyła się 8 kwietnia 2016 r. w Neapolu.
UWAGA!
Seminarium zostanie powtórzone 10 lipca 2020 r.
Link do formularza rejestracyjnego tutaj
Przyglądając się jednemu z głównych założeń ewolucjonistycznej teorii motywacji opracowanej przez Giovanni Liottiego i współpracowników, a odnoszącego się do wyselekcjonowanych przez procesy ewolucji interpersonalnych systemów motywacyjnych, czyli
Warto zadać sobie pytanie, co się dzieje, gdy tego rozpoznania drugiego jako człowieka nie ma (jak w przypadku dziecka, którego rozwój toczy się w kierunku zaburzeń antyspołecznych), lub gdy jest ono nieciągłe (jak w przypadku rozwoju dziecka, którego rozwój toczy się w kierunku zaburzeń osobowości borderline) według kryteriów rekonstrukcyjnej terapii interpersonalnej Lorny Smith Benjamin.
UWAGA, SEMINARIUM ODBĘDZIE SIĘ 24 września 2020 r. w godz. 20.00 do 22.00
Erykowi Eriksonowi zawdzięczamy teorię psychospołecznego rozwoju jednostki, czyli normatywne kryzysy, które w swym życiu napotka.
Profesor Scabini i profesor Cigoli stworzyli teorię rodziny, która łącząc własną wiedzę i kompetencje z indywidualnym rozwojem zgodnie z teorią Eriksona stworzyli teorię rodziny relacyjno-międzypokoleniową. Rodzina ma swoje fazy rozwoju, a w każdej z nich normatywny kryzys do pokonania, mogą wydarzyć się też kryzysy nienormatywne, jak niemożność przejścia od bycia małżeństwem do bycia rodziną i pokonanie tego kryzysu otworzeniem się na "bycie rodziną inaczej" - czyli adopcję dziecka, którego się nie urodziło; inne nienormatywne kryzysy, to choroba jednego z członków rodziny, śmierć, rozwód, skutki różnych kataklizmów. Dlaczego jedne rodziny sobie z nim radzą a inne nie? Dlaczego jedne wychodzą z nich wzmocnione i rezylientne a inne osłabione?
