Wewnętrzne modele operacyjne - co ich zrozumienie wnosi do psychoterapii
W dniu 18 września, w godzinach od 20.00 do 22.00, zapraszamy na seminarium.
O czym będziemy na nim mówić? Oczywiście o ciągłości i możliwościach ich modyfikacji. No właśnie, jeśli ktoś chce się dowiedzieć, czy mogą podlegać modyfikacji, czy też nie... a jeśli tak, to jakie są tego konsekwencje dla podmiotu? A także jak do tego mają się emocjonalne doświadczenia korekcyjne, o których mówił Franz Alexander?
Spróbujemy nie tylko przedstawić model Liottiego i Guidano nabywania wiedzy o sobie, lecz również wzbogacić go o model trójkąta „ja-emocje-inny".
Jako przybliżenie zacytujemy fragment z książki o interpersonalnym wymiarze świadomości (swoją drogą Liotti wysunął hipotezę, iż relacje i świadomość, to dwie strony tego samego medalu):
„W analogiczny sposób do tego, w jaki tworzy się program badań naukowych, na poziomie indywidualnym jednostki, pewne fundamentalne reprezentacje rzeczywistości stanowią fundament — na początku życia — sukcesywnego rozwoju poznawczego (Guidano, Liotti, 1983, 1985; Guidano, 1991; Liotti, 1986). Wewnętrzne modele operacyjne przywiązania, które formują się w pierwszych dwóch latach życia, stanowią oczywiście najlepsze propozycje do tworzenia się „metafizycznego jądra” tego metaforycznego „programu badawczego”, który stanowi poznawczy rozwój człowieka. Reprezentacje „ja-z-innym”, które nabierają formy w pierwszych relacjach przywiązaniowych nie podlegają zaprzeczeniu, podobnie, jak nie podlegają zaprzeczeniu założenia »metafizycznego jądra« programu badawczego przez sukcesywne »eksperymenty relacyjne« proponowane przez życie. Jeśli takie zaprzeczenie nastąpi i zmieni się przywiązaniowa reprezentacja „ja-z-innym”, zaistnieje powód, dla którego dana osoba nie będzie dalej taka sama: nabędzie nową tożsamość”.
Koszt seminarium to 150 zł. W cenę wliczone są e-materiały szkoleniowe i e-zaświadczenie o uczestnictwie.
