Fundacja Przyjaciele Martynki

ufność vs nieufność epistemiczna, od traumy rozwojowej ku rezyliencji

Nowy termin seminarium to 8 lipca w godz. od 20.00 do 22.00 

Link do formularza rejestracyjnego tutaj

Mówiliśmy wiele o tym, że pierwsza ufność pojawia się w najwcześniejszym dzieciństwie, gdy doświadczenia relacyjne powtarzających się interakcji opiekun - noworodek budują wzorzec przywiązania bezpiecznego. Kiedy zaczyna być aktywny system parytetowej współpracy (kooperacji) ok. ósmego miesiąca życia, z pozytywnych doświadczeń przy aktywności tego systemu ponownie pojawia się ufność/zaufanie. Ufność epistemiczna odnosi się do wiarygodności/niewiarygodności dla dziecka drugiej osoby, jako źródła pewnych informacji o sobie i otaczającej rzeczywistości A ponieważ jest też to ten system, którego aktywacja tak u terapeuty, jak i u pacjenta prowadzi do budowania przymierza terapeutycznego - pacjent, który tej ufności nie doznał na własnej skórze być może aż do tej pory, ciągle ma szansę tej emocji/uczucia doświadczyć. Być może stanowi to właśnie to korekcyjne doświadczenie emocjonalne, o którym pisał już Franz Alexander?