Fundacja Przyjaciele Martynki

Loading…

Kryzys w cyklu rozwoju rodziny

Zobacz więcej...
  • 0
  • 1
  • 2

syntonia w rozwoju i w psychoterapii - seminarium online

 

„Milcząca rewolucja” – termin wprowadzony przez Arnolda Coopera (2004) – dobrze opisuje znaczenie przejścia od psychologii monopersonalnej do psychologii bipersonalnej.

W latach czterdziestych i pięćdziesiątych XX wieku nastąpił powrót do podejścia bipersonalnego (z którego jak wiadomo wycofał się Freud zaprzeczając znaczeniu realnych relacji w powstawaniu zaburzeń określanych wówczas jako histeria): psychologia relacji z obiektem (m.in. Winnicott, Fairairn, Guntrip). W Stanach Zjednoczonych zaś interpersonalna szkoła Sullivana, a także Edgara Levinsona. Ich uczniowie: Stephen Mitchell, Jay Greenberg, Levis Aron, Irvin Hoffman, Philip Bromerg, Donnel Stern, Darlen Ehrenberg, Jessica Benjamin i in. jeszcze większy nacisk kładli na podejście bipersonalne – ewolucja, która znana jest jako „szkoła relacyjna”.

W odmienny sposób Heinz Kohut i jego następcy podkreślali rolę realnego wpływu psychoanalityka na pacjenta, niezależnie od znaczenia interpersonalnego.

Inni, jak Thomas Ogden, Patrick Casement, James McLaughlin, Owen Renik ukazywali bipersonalną naturę terapii.

Innym aspektem tego ruchu jest kładzenie nacisku na „tu i teraz” tego, co dzieje się w gabinecie terapeutycznym.

Badania z psychologii rozwojowej określane mianem nurtu "Infante research" nie tylko zrewolucjonizowały wiedzę z psychologii rozwojowej, zwłaszcza w odniesieniu do najwcześniejszych kompetencji relacyjnych noworodka, miały też ogromne znaczenie w konceptualizacji relacji terapeuta-pacjent opracowanej przez BCPSG. Obserwacje Johna Bowlbiego podkreślały znaczenie tego, co rzeczywiście dzieje się w relacji pomiędzy rodzicami a dziećmi. Prace badawcze przedstawicieli nurtu infante research (badaczy wywodzących się z nurtu psychoanalizy jak Louis Sander, Gerald Stechler, Daniel Stern, Karlen Lyons-Ruth, Beatrice Beebe, T. Berry Brazelton, Robert Emde, Edward Tronick) oraz wkład Teorii Systemów Dynamicznych (TSD) (Ester Thelen i Linda Smith) wniosły ogromny wkład w rozumienie pary terapeuta – pacjent jako systemu dynamicznego, który podlega zmianom zgodnie z zasadami TSD.

W interaktywnej wymianie między pacjentem a terapeutą - zgodnie z wynikami badań tej grupy - znaczenie mają: interpodmiotowość, aspekty niejawne komunikacji oraz znaczenie intencji jako pierwotnego organizatora wymiany interaktywnej, niejawna wiedza relacyjna, wzajemna regulacja, syntonizacja itd.

Na seminarium postaramy się zaś przybliżyć problematykę znaczenia syntonizacji tak w relacji rodzic – dziecko, jak i terapeuta – pacjent, a dodatkowo syntonizację interpersonalnych systemów motywacyjnych (zwanych też przez Liottiego systemami neurobilogicznymi) w interakcji pomiędzy dwoma podmiotami. 

Seminaria poprowadzi dr Maurizio Brasini PhD, psycholog, psychoterapeuta systemowo-relacyjny i poznawczo-ewolucjonistyczny, członek Włoskiego Stowarzyszenia Terapii Poznawczo-Behawioralnej (SITCC). Wykładowca na Uniwersytecie “La Sapienza” w Rzymie (metodologia badań psychologicznych) oraz na Uniwersytecie w Aquili (paychoterapia indywidualna i grupowa). Wykładowca w Stowarzyszeniu Psychologii Poznawczej (APC) oraz Szkole Psychoterapii Poznawczej (SPC).

Seminarium skierowane jest do psychologów szkolnych i psychoterapeutów pracujących nie tylko z dziećmi, lecz też z dorosłymi 

Seminaria odbędą się 20 i 27 lutego 2020 r. oraz 12 marca 2020 (razem 6 godz.) godzinach od 20.00 do 22.00

Cena seminarium 320 zł (dla uczestników naszych wcześniejszych seminariów przewidziana jest 15 % zniżka).

 Formularz rejestracyjny na seminarium 20 lutego dostępny tutaj